NGC 1389
NGC 1389 | |
---|---|
| |
Соѕвездие | Еридан |
Епоха | Ј2000.0 |
Положба | |
Ректасцензија | 3 ч 37 м 11,7 с |
Деклинација | - 35° 44' 44" |
Положбен агол | 30° |
Податоци од набљудување | |
Вид на тело | елиптична галаксија |
Морфолошки вид | E/SB0 |
Привиден сјај (видлив) |
11,5 |
Привиден сјај (во честот. појас.) |
12,4 |
Површински сјај | 12,6 m/лм2 |
Физички податоци | |
Привидни димензии | 2,3' x 1,2' |
Историја | |
Откривач | Јохан Фридрих Јулиус Шмит |
Откриена | 19 јануари 1865 |
Други ознаки | ESO 358-38, MCG -6-9-10, FCC 193 |
NGC 1389 — елиптична галаксија во соѕвездието Еридан, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 1389 се споменува и како ESO 358-38, MCG -6-9-10, FCC 193.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 19 јануари 1865 година од страна на Јохан Фридрих Јулиус Шмит, со помош на рефрактор, чијашто леќа имала пречник од 6,2 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 1389 е од видот E/SB0.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 11,5 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 12,4 m, додека површинскиот сјај изнесува 12,6 m/лм2.[2] NGC 1389 има привидни димензии од 2,3' х 1,2'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 3 ч 37 м 11,7 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 35° 44' 44". Положбениот агол на објектот е во износ од 30°.[2]
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 1389 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 13360. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 355; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 7034.
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]Користена литература
[уреди | уреди извор]- Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)